Hepinize merhaba!

Ural Havayolları ile bu yıl dört kez uçuş yaptım: Mayıs ayında St. Petersburg - Sochi ve geri dönüş, Temmuz ayında St. Petersburg - Kaliningrad ve Ağustos ayında Kaliningrad - St. Petersburg. Bu uçuşlardan deneyimimi paylaşıyorum ve neden Ural Havayolları ile uçuş yapmama karar verdim, onu da sizlere anlatacağım.

Kaliningrad'a St. Petersburg'tan yaz tatilimize giderken, dönüş biletimizi havayollarının websitesinden altı ay önce satın aldık. Ural Havayolları'ndan tercih ettik çünkü en ucuz dönüş biletleriyle bagaj kontrolü de dahilydi ve havayolundan pek haberimiz yoktu, yoksa tercih etmezdim. Ve sonra, Mayıs tatilleri için St. Petersburg - Sochi uçuşuna karar verdik ve yine en ucuz biletler Ural Havayollarıydı, o yüzden tekrar bilet aldık. İşte bu nasıl oldu.

Bütün bu işler böyle başladı. Bir gün içinde, uçuş için online check-in yapma fırsatını sundular ve ekonomi sınıfında 1300 ruble civarında para ödemesi için teklif ettiler. Ücretsiz check-in seçeneği yoktu. Bu hizmeti kullanmayarak, uçağa erken varıp decent koltuklar almayı planladık. Ancak Ural Havayolları bunu kolaylaştırmadı.

İlk olarak, havaalanında devasa bir kuyrukta beklemeye mecbur kaldık. Sorunları daha da artıran bir şey daha var: birçok uçuşun yolcuları aynı kayıt masasına davet ediliyor. Sonra, havayollarının personeli her zaman ailemizi uçağın farklı yerlerinde yerleştirdi. Her zaman annemi çocuklardan uzakta yerleştirdiler. Ama çocuklar küçük, anneleri ile uzakta kalmazlar, o yüzden çocukları babamla birlikte yerleştirdiler. Bu dört kez oldu ve her seferinde annemi (beni) uçağın ön kısımlarında (8-10. sıralar) yerleştirdiler, çocukları da babamla birlikte uçağın arka kısımlarında (30-33. sıralar) yerleştirdiler. Hep birlikte yerleştirmeydiler. Eğer bir çift (erkek-kadın, eş-karı) ise, farklı yerlerde yerleştirdiler. Yan yana oturmak istiyorsanız, ekstra para ödemeniz gerekir. Bu Ural Havayollarının ilk hilelerinden biri.

İkinci olarak, kontrol edilecek bagaj. Smartavia gibi bir durum yaşamamak için, el bagajının izin verilen boyutlarını önceden araştırdık, o yüzden kontrol edilecek bagajla ilgili herhangi bir sorun yaşamadık. Ayrıca, 30 kg kontrol edilecek bagajı her birimiz için dikkatlice tarttık.

Ural Havayollarının el bagajı boyutları: 55 cm x 40 cm x 20 cm.

El bagajında küçük bir valizi de taşıyabilirsiniz, bunu gördüm.

Uzun yolculuklar sırasında, küçük oğlumun bisikletini, Puky'sini, taşıyabilmek için hep düşünüyordum. Ve bana söyleyeyim, bu bisikleti bir kutuya koymamanız lazım, yoksa fazla bagaj ücreti ödemeniz gerekecek. Bizim de önce havayoluna telefonla haber verdik, bisikleti taşıyabilir miyiz diye, ve onlar da kabul ettiler.

Ama sonra, biletinizi aldığınız zaman, doğru kapıda bulunmak için hep zorlanıyorsunuz. İki seferden fazla, kapı değişti, ama bize haber vermediler. Örneğin, kapı 9'a gittik, ama sonra kapı 8'de biniyorsunuz. Kısa mesafeli bir yürüyüş olduğu için, büyük bir sorun değildi, ama yine de biraz sinir bozucu.

Uzun yolculuklarda, hep çok kalabalık bir otobüsle gidiyorduk. İnsanlar, otobüse binmek için birbirleriyle yarışıyordu.

Uçak çok büyüktü. Sadece ön taraftan girebiliyordunuz.

Ön tarafta birinci sınıf vardı, arkada ise ekonomi.

Ekonomi sınıfındaki koltuk düzeni, sağda üç koltuk, ortada yol, sol tarafta üç koltuk. Koltuklar deri, ve o küçük kafa destekleri vardı. Bazıları atıl, bazıları yoktu (Kalinigrad-St. Petersburg uçuşunda).

En büyük dezavantajlardan biri, koltuklar arasında çok az mesafe vardı, ve dizleriniz önündeki koltuklara sıkışıyordu. St. Petersburg'tan Kaliningrad'a uçarken, yanımdayken, bir adam, çok büyük ve kalın bir adam, ortada koltukta oturdu. Orta koltuğun ortasına sıkıştı, ve bacakları önündeki koltuklara sarktı. Bana da çok zor oldu, çünkü o adamın bacağı neredeyse benim bacaklarımın yarısına denk geliyordu. Ve daha da kötüsü, koltukların yanındaki kollar paylaşıldığı için, o adamın kolunu paylaştık, ve ben de çok huzursuz oldum.

Bence, Ural Havayolları'nın uçaklarında bulunan koltuk zipleri de konuşulmaya değer. Çok uzunlar – neredeyse insanlara değil, filolara tasarlanmış gibi. Kendimi beş kez sarıp da hala bir şeyler bırakıyormuşum gibi. Hiçbir uçakta bu kadar uzun zipler görmemiştim.

St. Petersburg'tan Sochi'ye 4,5 saatlik bir uçuşta bile, koltuklar veya üstlerinde TV'ler yoktu. Çok üzücü.

Uçuş görevlileri çok sıcak kanlıydı ve hiç de kötü muamele görmemiştim.

Ücretsiz olarak sadece su sundular ve yiyecek için ekstra para ödemek gerekiyordu.

Uçak banyoları minik minik, çamaşır makineleri gibi. Bir çocukla birlikte girmek bile zor, iki çocukla birlikte girmek imkansız. Kızım ve ben bile giremedik.

Atık tuvalet kapağı yoktu, yani temel hijyen kurallarına uymuyorlardı. Ama diş fırçaları, diş macunları ve terlikler vardı. Gece uçuşuydu, bu yüzden neden bunları getirmişlerdi bilmiyorum. 50 bin ruble gibi bir para ödedik, St. Petersburg'tan Sochi'ye ve geri döndüğümüzde, Kaliningrad'tan Sochi'ye ve geri döndüğümüzde. Çok para, Rusya'da domestic bir uçuş için.

Uçuşlar hakkında söyleyeyim. O koltuklarda oturmak çok rahatsız ediciydi ve Ural Havayolları'nın uçuşları her zaman yaklaşık bir saat gecikmeli olarak iniş yapıyor. Hatta duyduğuma göre, bu havayolunun uçuşlarının %80'i gecikmeli ve sadece nadir durumlarda zamanında iniş yapıyor. Biz de şanslıydık, dört uçuşumuzdan sadece birisinde zamanında indik.

Ve bu durumları daha da kötüleştiren bir şey daha var: Soçi'den ayrılırken uçağımız gerekli olan kalkış için 15 dakika, ardından 15 dakika, ardından 15 dakika daha ertelendi. Sonunda bir saat ertelendi... Ama neden bilmem, Soçi'den Moskova'ya Ural Havayolları ile uçuşumuz normal zamanında başladı ve bir saat sonra bineceğimizi haber verdiler. Şanslıydık, çünkü 9 Mayıs'ta cumhurbaşkanı ziyaret ediyordu ve bazı uçuşlar ertesi gününe ertelendi.

St. Petersburg'tan Kaliningrad'a uçuşumuza da değinmek istiyorum. O uçuş sırasında uçağımız derin bir hava deliğiye girdi. İnsanlar taş gibi aşağı yuvarlanıyordu. Hepsi uçağın eline bir bıçak verilmiş gibi beyazdı, ben de koltuğumu sıkıca tutuyordum, gözlerimi kapalı tutuyordum. Şanslıydık ki uçağın seviyesi düzeldi ve uçuşuna devam etti. Hepsi panik içindeydi, bir kadın dua ediyor, kendini kutsuyordu, erkekler de tuvaletlere koştular. Bir adamın telefonu elinden uçtu, altı koltuk aşağıda arıyor, sonra da altı koltuk aşağıda bulunan bir yolcu ona telefonu verdi. Ben hava deliği içindeydim, ama Ural Havayolları ile hiç bu kadar derin bir deliğe girmedim.

Ve bu durumları daha da kötüleştiren bir şey daha var: Ural Havayolları uçağı bana göre bantta tutturulmuş gibi görünüyordu, bu yüzden de uçuş sırasında parçalanacağını düşünmüyorum. Son zamanlarda, Novosibirsk yakınlarında bir tarlaya hidrolik sisteminin başarısız olması nedeniyle acil iniş yapmak zorunda kaldılar. Şanslıydık ki birkaç kez bu uçağa binip eve döndük, ama daha fazla uçuş yapmıyorum.

Uçak terminaline varınca yolcular otobüsle götürüldü veya uzatmalı rampadan uçağa ulaştılar.

Benim için Kaliningrad'a inişten sonra bagaj alma kaosunu asla unutamayacağım. Havalimanı küçük, sadece üç bantla bagaj alma için, ve biz tam olarak dört uçaklık bagajla aynı banttaydık. Tam bir çıkmaz durum, insanlar birbirlerine itip kaktılar, bagajlarını almaya çalışıyorlardı. Benim yaşamım boyunca gördüğüm en kalabalık yerlerden biri, ama bu başka bir şeydi. Diğer bantlar ise neredeyse boştu, sadece bir veya iki uçaklık bagaj vardı. Ve daha da kötüsü, iki bantta St. Petersburg'tan Kaliningrad'a uçuşlar için işaretler vardı, bu yüzden hangisinin bizim olduğunu anlamak zorundaydık. Uçuş numaramızı hatırlamamız gerekiyordu ki bagajlarımızı alabilelim!

SONUÇ Ural Havayolları ile uçuşlar

Avantajlar:

1) Uçuş görevlileri çok sıcak ve misafirperverdiler.

2) Uçak bizden point A'yı point B'ye götürdü, hatta bazen geç ve biraz dramatik oldu.

3) Dört uçuştan üçü rahat bir uçuştu, St. Petersburg'tan Kaliningrad'a olan uçuş hariç. O uçuşta hava kapağı çok derin, sanki yere iniyormuşuz gibi hissediyorduk. Ve daha da kötüsü, oturma arkadaşım biraz problemliydi.

Dezavantajlar:

1) Gecikmeler ve uçuş değişiklikleri sık sık oldu. Bir uçuş bir saat gecikti, bir diğeri bir saat değişti. Ne yazık ki keyifli değildi.

2) Koltuk seçimi için ekstra ücret ödemek zorunda kalıyorsunuz. Ulaşım için koltuk seçimi için ekstra ücret ödemek zorunda kalıyorsunuz.

3) Koltuk zincirleri çok uzun, kendimi beş kez sarabilirdim.

4) Ekonomi sınıfı koltuklar dar, dizler ön koltukla çarpıyordu.

5) Uçuş çıkışını değiştirdiler, ama bunu interkomdan bile duyurmadılar.

6) St. Petersburg'tan Kaliningrad'a olan uçuşda bir derin hava kapağı vardı, çok korkutucuydu.

7) Ve son olarak, Kaliningrad'daki bagaj alma da bir kâbusdu. Dört uçaklık bagajla aynı banttaydık, tam bir çıkmaz durum. Diğer bantlar ise neredeyse boştu. Tam bir misafirperverlik deneyimi değildi.

Sonuç olarak. Benim için, Ural Havayolları ile uçmak istemem. Geçenlerde Aeroflot, Rusya, Smartavia, Ruslain gibi birçok havayolunu denedim. Her biri bazı sorunlarla karşılaştım, ancak Ural Havayolları gecikmeler ve uçuş iptalleri açısından en kötülerden biri oldu. Onlarla uçmak gerçekten sinir bozucu oldu.