Alice: Korkunç, Aşk Ediyor
add_circle Artılar
- Hikayenin derinliği ve karakterlerin gelişimi
- Ruh sağlığı temasının etkileyiciliği
- Grafiklerin yüksek kalitesi
- Oyunun zorluğu ve oynanışının keyfini çıkarması
- Karakterlerin gelişimi ve hikayenin sürükleyiciliği
remove_circle Eksiler
- Oyunun bazı bölümlerinin zorluğu
- Hikayenin bazı bölümlerinin yavaş ilerlemesi
- Oyunun bazı karakterlerinin gelişiminde eksiklikler
- Oyunun bazı grafiklerinin eski görünebilirliği
- Oyunun bazı ses efektlerinin düşük kalitesi
Galeri
























Editör Özeti
Ben Alice: Madness Returns'u çok sevdim. Açıkçası, bu oyunun hikayesi, karakterleri ve grafikleri beni tam olarak büyüledi. Vallahi, oyunun ruh sağlığı teması beni çok etkiledi. Bence, oyunun en büyük avantajı, hikayenin derinliği ve karakterlerin gelişimi. Yani kısacası, oyunu oynayarak, çok şey öğrenebilirsiniz.
Teknik Özellikler
Merhaba arkadaşlar, ben yine buradayım.
Bir oyunu size çok sevdiğim oyunlardan biri olarak tanıtmak istiyorum, Alice: Madness Returns.
Bu oyunu YouTube let's play'lerinden tanıdım ve inan bana, beni tamamen büyüledi.
Oyun, American McGee's Alice'in devamı, ancak ben orijinali oynadım mı? Hayır, sadece playthrough'ları izledim. Oyunun karakterleri, Lewis Carroll'ın hikayelerinden Alice'in alternatif bir versiyonu ve orijinal karakterlerle hiçbir alakası yok.
Hikaye, Alice Liddell'in etrafında döner: bir kız, ailesinin yangında öldüğü ve şimdi ruhsal sağlık sorunlarıyla mücadele ettiği bir kız. Ailesinin ölümünden sonra, Alice'i bir akıl hastanesine ve daha sonra Dr. Angus Bumby'nin bakımı altında bir travma geçirmiş çocuklar için evine gönderirler.
Oyun, iki dünya arasında bölünmüştür: gerçek dünya, 19. yüzyıl İngiltere'si ve korkunun egemen olduğu fantastik, renkli bir dünya. Gerçek dünyada, Alice'in gördüğü hallüsinasyonlar devam eder.
Oyun, 6 bölümü içerir, bu bölümlerde Alice'in gerçek arkadaşı kim ve ailesinin yangınıyla tüm kaosun arkasındaki gerçekleri hatırlamasını sağlamak için hatıraları toplamak ve Alice'in gerçek kimliğini hatırlamasını sağlamak için çok dikkatli olmalıyız. Bunu yapmak için, küçülürüz, duvarlarda bulunan ipuçlarını incelemeliyiz, gizli yerleri bulmalıyız.
Bence bu oyunun en güzel yanlarından biri, ilerledikçe dört farklı silah - keskin bıçak, biber değirmeni, tavşan ve çaydanlık - açılabilmesi. Bunları topladığımız dişler kullanarak geliştirebiliyoruz.
Manik modu da çok sevdim. Sınırlı sağlıkımız var, ama hasar almıyoruz ve saldırılarımız daha fazla hasar veriyor.
Her bölümde Alice için yeni bir kıyafet de açılıyor ve ekstra kıyafetler farklı bonuslar sunuyor.
Bu oyunu ben neyin çekti?
Hikayesi.
Tipik bir masal değil, çok ilginç.
Müziği.
Her seviyeye uygun, ama ana tema gerçekten harika.
Grafiği.
2011 için değil kötü değil, en azından benim görüşüme göre.
Neler beğenmedim?
Çok az varyasyon.
Her seviye aynı - atlıyoruz, uçuyoruz, hatıraları arıyoruz, düşmanlarla savaşıyoruz. Hikaye ilerlerken sadece sonundaki hatıra eklentileri ilerletiyor. Oyunun sonunda çok tekrarlayıcı hale geliyor.
Hatalar.
Oyun bazen donuyor, çökmüyor ve bazı gameplay öğeleri ile sorunlar oluşuyor.
Fazla ve az varyasyon olmasına rağmen, oyun hala çok ilginç ve atmosferik. Seviyeler var ki çok fazla eylem var ve sessiz seviyeler de var. En azından 10 kere oynadım, hatalar ve az varyasyon olmasına rağmen. Eğer bu tür oyunları seviyorsanız, denemeye değer.
P.S. Bu oyunu seviyorum ki ailesime de mini bir keskin bıçak modeli almasını söyledim, bir tatil hediyesi olarak.
